نام فایل : زیست بوم گرایی

فرمت : .ppt

تعداد صفحه/اسلاید : 33

حجم : 4 مگابایت

بنام خدا
چکیده:
مطلب پیش رو با مروری بر ایده ها ومفاهیم اساسی مکاتب واحزاب طرفدار محیط زیست در پی شناخت شاخص ها و معیارهای توسعه از نظر آنهااست.امروزه زیست بوم گرایی با طرح مفاهیم ورویکردهای نو به عنوان یکی از رویکردها یا پارادیم های جایگزین درتوسعه مطرح است .مرورافکار ونظریات جنبش ها و احزاب طرفدار محیط زیست می تواند مسائل مهم وکانونی که تا کنون از دید رویکردهای غالب توسعه نادیده گرفته شده آشکار نماید .

متن گزارش:
واژه هاي احزاب سبز،محيط زيست گرايي و بوم گرايي از دهه 50 ميلادي وارد ادبيات سياست وتوسعه شدند.
دراين ميان بوم گراييEcologism) )ظرفيت ها وقابليت هاي بيشتري براي تشريح عقايد وفلسفه گروههاي مذكور برخوردار است.بوم گرايي بر اهميت محوري بوم شناسي تاكيد مي كندو با مطرح كردن خواست خود براي انجام يك تحول اجتماعي-سياسي بنيادين و يك بازنگري اساسي در رابطه بين افراد بشر ودنياي طبيعي به صورت يك ايدئولوژي به معناي واقعي در آمده است.به این معنا که شامل توصیف وضعیت موجود ومطلوب، و ارائه راهکارهای برای گذربه وضعیت مطلوب است.

گرچه سياست جديد محيط زيستي يا سياست سبز فقط در دهه 60 ميلادي ظاهر شداما عقايد بوم شناسي را مي توان تا زمان هاي بسيار دورتر رديابي كرد.عده كثيري نظر داده اندكه اصول بوم گرايي معاصر،دين بزرگي به مذاهب بت پرستي باستان دارد كه مفهوم مادر زمین(درمذاهب اساطيري و باستاني،زمين را در قالب اصل زنانه باروري ومنبع تمامي حيات ادراك كرده اند)تاكيد كرده بودونيز به مذاهب شرقي مانند هندويسم،بوديسم وتائويسم.
با اين وصف بوم گرايي اساساً واكنشي در برابر فرايند صنعتي كردن بوده و مي باشد.
بيم از آن كه رشد اقتصادي هم بقاي نسل بشر و هم سياره اي را كه در آن زندگي مي كندبه خطر بيفكند بر نگراني هاي زيست محيطي افزوده است.يك چنين نگراني هايي در مجموعه فزاينده اي ازمطالب و فعاليت ها مانند برنامه اي براي بقااثر گلداسميت و ديگران(1987)،گزارش غير رسمي سازمان ملل متحد تحت عنوان فقط يك زمين(1972)و گزارش باشگاه رم تحت عنوان محدوده رشد(1972) ابراز شده اند.
همچنين نسل جديدي از گروههاي فشار فعال در سياست بوجودآمده اند مانند صلح سبز و دوستان زمين كه توجه اصلي خود را به مسائل زيست محيطي اي مانند خطرهاي ناشي از نيروهاي اتمي،آلودگي زيست محيطي وكاهش تدريجي ذخاير سوخت فسيلي معطوف كره است.
اين گروههاي غير رسمي با سازمان هاي بزرگتر و رسمي مانند صندوق جهاني طبيعت منجر به پيدايش يك جنبش زيست محيطي شده است كه تبليغات زيادي درباره آن شده است و از قدرت روزافزوني برخوردار است.
محيط زيست گرايي برخي از « پادفرهنگ ها » را نيز تغذيه كرده است كه از نهضت هاي دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ريشه گرفته اند. منظور از،« پاد-فرهنگ » كوشش عمدي براي زندگي براساس هنجارهاي متفاوت و تا حدي متناقض با هنجارهاي مورد حمايت نهادهاي جامعه، و همچنين تعارض با اين نهادها براساس اصول و عقايد بديل است. این گونه پاد فرهنگ ها داراي نشانه هاي عميقي از نقد فرهنگ سياسي نهادهاي مرسوم موجودمي باشد. جنبش هاي اجتماعي زيست محيطي را مي توان نگرش انتقادي به روند سريع تغييرات اقتصادي و صنعتي در دنياي مدرن دانست؛ زيرا دنياي مدرن داراي پيامدهايي است كه نياز جدي به كنترل دارد.

با اين كه اين نهضت عمدتاً متكي به سازمان هاي مردمي است، اما كنش محيط زيستي بر مبناي آفريدن رويدادهاي موردعلاقه رسانه ها عمل مي كند. محيط زيست گرايان، با آفريدن رويدادهايي كه توجه رسانه ها را جلب مي كند قادر خواهند بود تا به مخاطباني بيش از اعضا و هواداران مستقيم خود دست يابند.
بوم گرايان به انتقاد از بنيادي ترين فرضي پرداخته اند كه تفكر سياسي متعارف بر آن استوار است،از نظر آنها آيين ها و ايدئولوژي هاي مرسوم جنبه انسان مداري يا بشر محوري دارند،ايدئول‍وژي ها مرتكب اين اشتباه شده اند كه افراد بشر گل سرسبد هستي مي باشند.

ازنظر آنها تمامي ايدئولو‍ژي ها فقط وعده روش هاي مختلف از بهره برداري از طبيعت در راستاي راحتي و نفع بشر را مي دهند.تقسيم بندي چپ و راست مرسوم در سياست و تضاد بين جمع گرايي و فردگرايي فقط بازتاب ديدگاه هاي مختلف درباره مالكيت ثروت است.
مضامين اصلي بوم گرايي
بوم شناسی:
بوم گرایان عقیده دارند ،دنياي طبيعي از يك شبكه پيچيده اكوسيستم ها ساخته شده است و بزرگترين آنها همانا اكوسيستم جهاني است كه معمولاً بوم سپهر Ecosphere))يا زيست كره (Biosphere) ناميده مي شود.
بوم شناسی فهم ما از دنياي طبيعي و جايگاه افرادبشر در آن را بشدت دگرگون مي کند.بوم شناسي بقاي هر اجتماع بشري، در واقع بقاي تمامي گونه هاي بشري را مديون يك شبكه ظريف از روابط متقابلي مي داند كه تاكنون ناديده گرفته شده اند.
كل نگري:
بوم گرايان عقيده دارند افراد بشر تا كنون خود را ارباب دنياي طبيعي قلمداد كرده اند و طبيعت را به عنوان چيزي كمي بيش از يك منبع اقتصادي به شمار آورده اند.
....