نام فایل : استان فارس

فرمت : .ppt

تعداد صفحه/اسلاید : 86

حجم : 9 مگابایت

اطلاعات کلی
مردم
بررسی تاریخچه طراحی اقلیمی در ایران
معماری ایرانی که ابتدا در محدوده ی فلات ایران و سپس در حوزه نفوذ فرهنگ ایرانی شکل گرفت، همچون همه ی معماری هایی که ریشه در فرهنگ بومی دارند، به اقلیم توجه داشته و تا پایان دوره ی قاجار آثار با ارزشی از خود به جا گذاشته است. بررسی نمونه های به جا مانده نشان می دهد:-رنگهای به کار رفته در تزیینات ساختمانها متأثر از ویژگی های اقلیم گرم و خشک بوده اند.-مصالح ساختمانها، علاوه بر توانایی های سازه ای و توجه به مسائل اقتصادی و تأمین مصالح از نقاط نزدیک، بهترین شکل بهره برداری از انرژی محیط بری را نشان می دهند.-سازه های طاقی در این بناها نشان دهنده ی رابطه ی اقلیم و معماری هستند.-حتی در نقوش تزیینی رد پای خورشید را به عنوان مهمترین عامل اقلیمی در نقوشی با نام شمسه و چرخ خورشید می توان دید.به بررسی فضاهایی می پردازیم که به طور مشخص به دلیل ویژگی های اقلیمی شکل گرفته اند و اقلیم در آنها موضوع اصلی بوده است. نام اغلب این فضاها از همین ویژگی اقلیمی آنها گرفته شده است، مانند اتاق کرسی، زمستان نشین، سردابه و ...حیاط های مرگزی خود پاسخی اقلیمی به فضای باز خانه اند و ایجاد فضایی با درخت و حوض آب و در امان از بادهای گرم و تابش شدید آفتاب، بهترین دلیل شکل گیری حیاط در مرکز خانه بوده و در همه ی اقلیم های مشابه هم دیده می شود.
طراحي اقليمي؛ گامي به سوي پايداري
همانگونه كه مي دانيم معماري بومي اقصي نقاط دنيا همواره با هدف تلفيق با محيط پيرامون و بهره گيري بيشتر از امكانات طبيعت شكل مي گرفت. معماري سنتي ايران كه در اقليم هاي گوناگون شكل متفاوتي بخود گرفته است؛ خود گوياي اين مطلب است و راهكارهايي كه به طور تجربي دستيابي به آنها ميسر شده بود و به آسايش بيشتر كمك كرده بودند در معماري بومي ايران بسيارند كه ذكر آنها در اين نوشتار نمي گنجد. با انقلاب صنعتي دستيابي سهل تر به سوختهاي فسيلي ميسر شد و تكنولژي نيز پيشرفت كرد و تاسيسات سرمايشي و گرمايشي رو به ترقي گذاشت؛ در نتيجه تامين نيازهاي سرمايشي و گرمايشي بدون توجه به كالبد معماري فراهم آمد.. معماري مدرن كه سمبل بارز تاثيرپذيري معماري از تكنولژي است تحولات اساسي در معماري بدنبال داشت و تكنولژي بكارگرفته شده تنها در عرصه ساخت و سازهاي نوين نبود كه معماري را متحول كرد ؛ بلكه تاسيسات مدرن نيز همسو با ساير پيشرفت ها در معماري تغييراتي بنيادين ايجاد كرد كه مهمترين آنها به فراموشي سپردن الگوهاي معماري بود كه در جهت انطباق با اقليم پديد آمده بودند
معماري بنام ميس وندرو كه پيشگام معماري مدرن غرب محسوب مي شود، خانه اي را در اقليم سرد با جداره هاي تمام شيشه اي طراحي كرد و ساخت و ايده ميس و امثال او اين بود كه با وجود پيشرفتهاي فني و تاسيساتي ما مي توانيم آسايش را تامين كنيم و الزامي بر اين مسئله وجود ندارد كه طراحي معماري را درگير مسائل اقليمي كنيم. بي شك معماران ايران نيز با روي كار آمدن معماري مدرن و روي كار آمدن تاسيسات قابل قبول مدرن طراحي همساز با اقليم را به دست فراموشي سپردند.از دهه 70 بازگشت دوباره به طبيعت در تئوري هايي به چشم مي خورد كه در طراحي معماري نيز خود را نشان داده است. اواسط دهه 70 را مي توان دهه شناخت بيشتر بشر به مشكلات پديد آمده از عصر صنعت دانست. سوراخ شدن لايه اوزون، بارانهاي اسيدي، آگاهي از اتمام سوختهاي فسيلي و آلودگيهاي زيست محيطي را مي توان از جمله مواردي برشمرد كه به رويكردهاي نويني منجمله توسعه پايدار و تشكيل گروههاي صلح سبز و غيره منجر گرديد.
توسعه پايدار در سه حيطه داراي مضامين عميقي است؛ پايداري اجتماعي، پايداري اقتصادي و پايداري محيطي. كه طراحي اقليمي در زمره اهداف پايداري محيطي.قرار مي گيرد. ايده پايداري محيطي عبارتست از باقي گذاردن زمين و امكانات طبيعت به بهترين شكل براي نسل آينده. لذا موارد زير را مي توان در دستور كار اين بخش قرار داد: استفاده حداقل از آلاينده ها، استفاده از انرژي هاي تجديد پذير و مصرف سوختهاي فسيلي در حداقل با توجه به موارد گفته شده و با ذكر اين نكته كه 38% سوخت كشورما در ساختمانها به مصرف مي رسد بايد لزوم توجه معماران به طراحي اقليمي را خاطر نشان كرد. هنگامي كه صحبت از طراحي اقليمي به ميان مي آيد در ذهن بسياري تنها تجهيزات و امكاناتي خطور مي كند كه بهره گيري و دريافت انرژي پاك را حاصل مي آورند مانند كلكتورهاي خورشيدي براي تامين آب گرم و حرارت مورد نياز.
در طراحي اقليمي چند نكته اساسي قابل توجه است:1- توجه به جزييات ساختمان و استفاده از اجزاء( پروفيل هاي در و پنجره و غيره) و مصالحي كه اتلاف انرژي را به حداقل برساند و با اقليم سازگار باشد و عايق بندي حرارتي ساختمان .2- استفاده از تجهيزاتي مانند كلكتورهاي خورشيدي براي كسب انرژي هاي پاك 3- توجه به طراحي فضاها و ساماندهي فضاها به گونه اي كه حداكثر بهره وري از انرژي خورشيدي براي فضاهاي اصلي ميسر شود. معماران در طراحي فاز يك معماري مي توانند به مسائل ساده اي توجه عميق كنند كه در استفاده بهينه از انرژي ها و عدم اتلاف انرژي مي تواند كارا باشد .بعنوان مثال شومينه هايي كه در اكثر منازل تعبيه مي شود در جبهه اي از فضا قرار داده مي شود كه ديوار خارجي ساختمان قرار دارد و ديوار پشت شومينه كه حرارت مفيد قابل توجهي دارد در بيرون ساختمان قرار گرفته كه به اتلاف حرارت مي انجامد. ويا قرارگيري فضاهاي اصلي زندگي در ضلع جنوب و قراردادن فضاهاي خدماتي( راه پله ها، سرويس ها، آشپزخانه و گاراژ) در شمال، نكته ساده اي است كه در ارتباط با مسائل انرژي و معماري بسيار اساسي است.
آنچه بديهي است اينست كه به مرحله عمل درآمدن طراحي اقليمي مستلزم همكاري سه جانبه دولت، مردم و جامعه معماران است.در كشور ما هزينه هاي عايق بندي حرارتي و پروفيل هاي عايق بندي شده بالا است و يا استفاده از 10 سانتيمتر لايه عايق در جداره هاي بيروني سطح زيربناي مفيد را كاهش مي دهد و به همين دلايل از بكارگيري آنها اجتناب مي شود. لذا چنانچه مردم با آينده نگري نسبت به اين قضيه نگاه كنند و دولت نيز با همكاري با كارخانه ها و شركت هاي دست اندركار توليد اجزاء ساختماني -كه در كاهش اتلاف انرژي موثرند-؛ در كاهش قيمت آنها نقشي موثر ايفا كند و مسكن و شهرسازي نيز استفاده از عايق حرارتي و يا پنجره هاي دوجداره را براي ساختمانها اجباري كند قطعا در دراز مدت نتايج مطلوبي حاصل خواهد آمد.
پیشینه تاریخی شهر
نام شهر شیراز برگرفته از نام قلعه‌ای در اطراف شیراز کنونی در محل قصرابونصر است.
نام شیراز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، تحت نام‌های مختلفی نظیر «تیرازیس»، «شیرازیس» و «شیراز» به ثبت رسیده‌است. محل اولیهٔ این شهر در محل قلعه ابونصربوده‌است. شهر شیراز در پیش از اسلام قلعه‌ای بوده که قدمت آن به دوران ساسانی و پیش‌تر بازمی‌گردد. این شهر در دوران بنی امیه به محل فعلی منتقل می‌شود. شیراز در دوران صفاریان، بوییان و زندیه، پایتخت ایران بوده‌است
مختصری در مورد بافت تاریخی فرهنگی شهر شیراز 
بافت قدیم شهر شیراز به مساحت تقریبی 360 هکتار در قلب شهر جای دارد. این محدوده که 8/2 درصد مساحت کل شهر را شامل می شود، هسته اولیه شکل گیری شهر شیراز در آن جای دارد و طی دورانهای مختلف توسعه و تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است که حدود آن دروازه ها و حصار دور شهر در دوره زندیه می باشد. مهمترین مراکز مذهبی شهر و قسمت عمده ای از بناها و مجموعه های با ارزش تاریخی این محدوده واقع است. در واقع این منطقه شیراز قدیم می باشد که طی فرایندهای رشد و توسعه شهری و افزایش جمعیت به عنوان زیر مجموعه ای از کل شهرداری آمده که دارای ویژگیهای خاص خود می باشد وجود 400 اثر بار ارزش، 8 دروازه و 12 مرکز و چندین محور فرهنگی می تواند تبلوری از شیوه زندگی، روابط اجتماعی، آداب و رسوم، باورها، تاریخ و هنر و به طور کلی بیانگر هویت تاریخی و فرهنگی هر دوره باشد.
بنیان شیراز در جلگه ای به همین نام در سال 74 هـ ق در محدوده بافت قدیم شیراز بوده است که رشد ارگانیک و تدریجی خود را با توجه به استعدادها و قابلیت های سیاسی، تعلیمی، جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی در دورانهای بعد ادامه داد این شهر در چهار دوره تاریخی به عنوان پایتخت ایران انتخاب شده است و سلسله های صفاریان، دیلمیان، آل بویه، اتابکان، صفویه، زندیه، قاجاریه و پهلوی را تاکنون پشت سر گذاشته است. نخستین صورت شکل گیری ساختار شهر به دوره رونق آن در زمان آل بویه در قرن چهارم هجری مربوط می شود.
قابل به ذکر می باشد که بافت قدیمی شهر به صورت دایره ای توسعه یافته و نوع بافت ان پیوسته میباشد.
موقعیت جغرافیایی

شهر شیراز ، مرکز استان فارس به طول ۴۰ کیلومتر و عرضی متفاوت بین ۱۵ تا ۳۰ کیلومتر با مساحت ۱۲۶۸ کیلومتر مربع به شکل مستطیل و از لحاظ جغرافیایی در جنوب غربی ایران و در بخش مرکزی فارس قرار دارد.اطراف شیراز را رشته کوههای نسبتاً مرتفعی به شکل حصاری استوار ، احاطه کرده‌اند که از لحاظ سوق الجیشی و حفظ شهر اهمیت ویژه‌ای دارند مختصات جغرافیایی شیراز عبارتست از ۲۹ درجه و ۳۶ دقیقه شمالی و ۵۲ درجه و ۳۲ دقیقه جنوبی
شهر شیراز در بخش مرکزی استان فارس و در ارتفاع ۱۴۸۶ متری از سطح دریا و در منطقهٔ کوهستانی زاگرس واقع شده و آب و هوای معتدلی دارد. این شهر از سمت غرب به کوه دراک، از سمت شمال به کوه‌های بمو، سبزپوشان، چهل مقام و باباکوهی (از رشته کوه‌های زاگرس) محدود شده‌است. شهر شیراز برطبق آخرین تقسیمات اداری به ۹ منطقهٔ مستقل شهری تقسیم شده و مساحتی بالغ بر ۱268 کیلومتر مربع دارد.
توپوگرافی قسمتی از شهر
در استان فارس، تحت تاثير ويژگی های توپوگرافيک، سه ناحيه آب و هوايی مشخص پديدار شده است :
ناحيه کوهستانی شمال، شمال باختر و باختر دارای زمستان های سرد معتدل و پوشش گياهی قابل توجه می باشد. ميزان بارندگی اين ناحيه در حدود 400 تا 600 ميلی متر در سال گزارش شده است. - ناحيه مرکزیاين ناحيه درزمستان ها آب و هوای نسبتا معتدل توام با بارندگی و در تابستان ها، هوايی گرم وخشک دارد. آب و هوای اين ناحيه به علت بارندگی نسبی ارتفاعات، نسبت به شمال و شمال باختر وضعيتی کاملا متفاوت دارد، ميزان باران اين ناحيه بين 200 تا 400 ميلی متر در سال است. شهرهای شيراز، کازرون، فسا و فيروزآباد در اين ناحيه قرار گرفته اند. - ناحيه جنوب و جنوب خاوریبه علت کاهش ارتفاع و پهنای جغرافيايی و نحوه استقرار کوه ها، ميزان بارندگی اين ناحيه درفصل زمستان نسبت به دو فصل بهار و پاييز کم تر می باشد. هوای اين ناحيه در زمستان ها معتدل و در تابستان ها بسيار گرم و ميزان بارندگی سالانه آن 100 تا 200 ميلی متر است. شهرهای لار، اوز و خنج جزو اين ناحيه خشک به شمار می روند.
....