برای شما بازدید کننده محترم این مقاله کامل را تهیه کرده ایم.

شخصیت و حقوق زن در اسلام 45 ص

قسمتی از متن :

1

‏سر‏ ‏آغاز‏:

‏اسلام،‏ ‏زن‏ ‏را‏ ‏مانند‏ ‏مرد‏ ‏برخوردار‏ ‏از‏ ‏روح‏ ‏كامل‏ ‏انسانى‏ ‏و‏ ‏اراده‏ ‏و‏ ‏اختيار‏ ‏مى‏داند‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏مسير‏ ‏تكامل‏ ‏كه‏ ‏هدف‏ ‏خلقت‏ ‏است‏ ‏مى‏بيند‏ ‏و‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏يك‏ ‏رديف‏ ‏قرار‏ ‏داده‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏خطاب‏ ‏يا‏ ‏ايّها‏ ‏النّاس‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏ايّها‏ ‏الّذين‏ ‏آمنوا‏ ‏مخاطب‏ ‏ساخته‏ ‏است‏.

‏قرآن‏ ‏با‏ ‏اين‏ ‏خطابش‏ ‏زن‏ ‏را‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏قعر‏ ‏ذلّت‏ ‏و‏ ‏پستى‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏هرگونه‏ ‏حقوق‏ ‏فردى‏ ‏و‏ ‏اجتماعى‏ ‏خويش‏ ‏محروم‏ ‏بود،‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏يك‏ ‏موجود‏ ‏ناقص‏ ‏كه‏ ‏فاقد‏ ‏روح‏ ‏و‏ ‏اراده‏ ‏و‏ ‏اختيار‏ ‏باشد‏ ‏معرّفى‏ ‏شد‏ ‏بود،‏ ‏به‏ ‏اوج‏ ‏عزّت‏ ‏و‏ ‏سرافرازى‏ ‏صعود‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏تاج‏ ‏افتخار‏ ‏كرّمنا‏ ‏بنى‏ ‏آدم‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏فرق‏ ‏او‏ ‏نهاد‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏هم‏رديف‏ ‏با‏ ‏مرد‏ ‏انسان‏ ‏و‏ ‏خليفة‏ ‏اللّه‏ ‏فى‏ ‏الارض‏ ‏ناميد‏.

‏قرآن‏ ‏با‏ ‏اين‏ ‏بيان‏ ‏بر‏ ‏تمام‏ ‏عقائد‏ ‏و‏ ‏باورهاى‏ ‏جاهلى‏ ‏و‏ ‏اديان‏ ‏تحريف‏ ‏شده‏ ‏كه‏ ‏زن‏ ‏را‏ ‏موجود‏ ‏وابسته‏ ‏و‏ ‏غير‏ ‏مستقل‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏مرتبه‏ ‏پايين‏تر‏ ‏از‏ ‏مرد‏ ‏و‏ ‏طفيلى‏ ‏آن‏ ‏مى‏دانستند‏ ‏بى‏اعتبار‏ ‏نموده‏ ‏و‏ ‏بر‏ ‏همه‏ ‏آنها‏ ‏خط‏ ‏بطلان‏ ‏كشيد‏.

‏تساوى‏ ‏ارزش‏ ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏در‏ ‏خطابات‏ ‏قرآنى‏:

‏در‏ ‏قرآن‏ ‏كريم،‏ ‏بر‏ ‏خلاف‏ ‏ساير‏ ‏اديان‏ ‏و‏ ‏عقايد‏ ‏و‏ ‏باورهاى‏ ‏حاكم‏ ‏بر‏ ‏جامعه‏ ‏آن‏ ‏روز،‏ ‏زن‏ ‏در‏ ‏بسيار‏ ‏از‏ ‏مسايل‏ ‏و‏ ‏كارها‏ ‏مساوى‏ ‏و‏ ‏همطراز‏ ‏با‏ ‏مرد‏ ‏ذكر‏ ‏شده‏ ‏است؛‏ ‏گرچه‏ ‏در‏ ‏بعض‏ ‏چيزها‏ ‏بين‏ ‏اين‏ ‏دو‏ ‏به‏ ‏حسب‏ ‏ظاهر‏ ‏تفاوت‏ ‏احساس‏ ‏مى‏شود،‏ ‏مانند‏ ‏سهم‏ ‏ارث‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏واگذارى‏ ‏مسئوليت‏ ‏خانواده‏ ‏به‏ ‏عهده‏ ‏مرد‏ ‏و‏ ‏امثال‏ ‏اينها،‏ ‏ولى‏ ‏اين‏گونه‏ ‏تفاوت‏ها‏ ‏ارتباط‏ ‏با‏ ‏موقعيت‏ ‏اجتماعى‏ ‏و‏ ‏شرايط‏ ‏طبيعى‏ ‏آنها‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏هيچ‏ ‏گونه‏ ‏فرقى‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏جنبه‏هاى‏ ‏انسانى‏ ‏و‏ ‏مقامات‏ ‏معنوى‏ ‏ميان‏ ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏در‏ ‏برنامه‏هاى‏ ‏اسلام‏ ‏وجود‏ ‏ندارد‏ ‏و‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏مساوى‏ ‏و‏ ‏برابر‏ ‏هستند،‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏تساوى‏ ‏حداقل‏ ‏در‏ ‏سه‏ ‏زمينه‏ ‏مختلف‏ ‏قابل‏ ‏بحث‏ ‏و‏ ‏بررسى‏ ‏است‏.

‏تساوی‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏خلقت‏:

‏اگر‏ ‏بخواهيم‏ ‏نظر‏ ‏قرآن‏ ‏و‏ ‏خطابات‏ ‏قانونى‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏درباره‏ ‏خلقت‏ ‏زن‏ ‏بدانيم‏ ‏لازم‏ ‏است‏ ‏ابتدا‏ ‏به‏ ‏سرشت‏ ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏ساير‏ ‏كتاب‏هاى‏ ‏مذهبى‏ ‏مطرح‏ ‏شده‏ ‏توجّه‏ ‏كنيم،‏ ‏و‏ ‏نيز‏ ‏با‏ ‏عقايد‏ ‏و‏ ‏باورهاى‏ ‏مردم‏ ‏آن‏ ‏زمان‏ ‏لااقل‏ ‏با‏ ‏عقيده‏ ‏مردم‏ ‏شبه‏ ‏جزيره‏ ‏عربستان‏ ‏كه‏ ‏قرآن‏ ‏در‏ ‏آن‏جا‏ ‏نازل‏ ‏گرديده‏ ‏نسبت‏ ‏به‏ ‏اين‏ ‏موضوع‏ ‏آشنايى‏ ‏پيدا‏ ‏كنيم‏ ‏تا‏ ‏به‏ ‏خوبى‏ ‏و‏ ‏روشنى‏ ‏بيان‏ ‏قرآن‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏باره‏ ‏معلوم‏ ‏بشود‏.

‏از‏ ‏كتاب‏هاى‏ ‏مذهبى‏ ‏كه‏ ‏امروز‏ ‏در‏ ‏دسترس‏ ‏مى‏باشد‏ ‏و‏ ‏پيروان‏ ‏قابل‏ ‏توجّه‏ ‏هم‏ ‏در‏ ‏دنيا‏ ‏دارد‏ ‏تورات‏ ‏و‏ ‏انجيل‏ ‏است‏. ‏زن‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏دو‏ ‏كتاب‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏خلقت‏ ‏و‏ ‏آفرينش‏ ‏مانند‏ ‏جهات‏ ‏ديگر،‏ ‏در‏ ‏مرحله‏ ‏پايين‏تر‏ ‏و‏ ‏جنس‏ ‏پست‏تر‏ ‏از‏ ‏مرد‏ ‏معرّفى‏ ‏شده‏ ‏تبعى‏ ‏و‏ ‏طفيلى‏ ‏آن‏ ‏ذكر‏ ‏گرديده‏ ‏است‏.

‏در‏ ‏تورات‏ ‏در‏ ‏سفر‏ ‏پيدايش‏ ‏باب‏ ‏دوم‏ ‏آيه‏ 76 ‏آمده‏ ‏است‏:

‏خداوند،‏ ‏آدم‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏خاك‏ ‏سرشت‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏بينى‏ ‏وى‏ ‏روحى‏ ‏حيات‏ ‏دميد‏ ‏و‏ ‏آدم‏ ‏نفس‏ ‏زنده‏ ‏شد‏.

‏در‏ ‏آيات‏ 21 ‏تا‏ 24 ‏همين‏ ‏باب‏ ‏درباره‏ ‏خلقت‏ ‏حوّا‏ ‏آمده‏ ‏است‏:

‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏كه‏ ‏خداوند‏ ‏خواب‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏آدم‏ ‏مستولى‏ ‏كرد‏ ‏يكى‏ ‏از‏ ‏دنده‏هايش‏ ‏را‏ ‏گرفت‏ ‏زنى‏ ‏بنا‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏نزد‏ ‏آدم‏ ‏آورد،‏ ‏و‏ ‏آدم‏ ‏گفت‏ ‏اين‏ ‏است‏ ‏استخوانى‏ ‏از‏ ‏استخوان‏هايم‏ ‏و‏ ‏گوشتى‏ ‏از‏ ‏گوشتم،‏ ‏از‏ ‏اين‏رو،‏ ‏نساء‏ ‏ناميده‏ ‏شد؛‏ ‏زيرا‏ ‏از‏ ‏انسان‏ ‏گرفته‏ ‏شده‏ ‏است‏.(1)

‏در‏ ‏اناجل‏ ‏هم‏ ‏قصّه‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏حوّا‏ ‏آمده‏ ‏است‏. ‏در‏ ‏انجيل‏ ‏برنا،‏ ‏در‏ ‏فصل‏ 39‏،‏ ‏آيات‏ 30 ‏ـ‏ 32‏،‏ ‏مثل‏ ‏همين‏ ‏داستان‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏تورات‏ ‏آمده‏ ‏ذكر‏ ‏شده‏ ‏است‏:

‏پس‏ ‏چون‏ ‏خدا‏ ‏انسان‏ ‏را‏ ‏تنها‏ ‏ديد‏ ‏فرمود‏ ‏خوش‏ ‏نيست‏ ‏اين‏كه‏ ‏تنها‏ ‏باشد‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏اين‏رو‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏خواب‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏گرفت‏ ‏دنده‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏سوى‏ ‏دل‏ ‏و‏ ‏آن‏جا‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏گوشت‏ ‏پر‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏دنده‏ ‏حوا‏ ‏را‏ ‏آفريد‏ ‏و‏ ‏زن‏ ‏براى‏ ‏آدم‏ ‏گردانيد‏.(2)

2

‏قرآن‏ ‏كريم‏ ‏عارى‏ ‏از‏ ‏داستان‏هايى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏تورات‏ ‏و‏ ‏انجيل‏ ‏براى‏ ‏تحقير‏ ‏زنان‏ ‏جعل‏ ‏گرديده‏اند،‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏كوچك‏ترين‏ ‏اشاره‏ ‏نشده‏ ‏كه‏ ‏ارزش‏ ‏اوّلين‏ ‏زنى‏ ‏كه‏ ‏خداوند‏ ‏خلق‏ ‏فرمود‏ ‏كمتر‏ ‏از‏ ‏اوّلين‏ ‏مرد‏ ‏بوده‏ ‏يا‏ ‏اين‏كه‏ ‏زن‏ ‏از‏ ‏يكى‏ ‏دنده‏هاى‏ ‏مرد‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمده‏ ‏يا‏ ‏زن‏ ‏در‏ ‏خلفت‏ ‏تبعى‏ ‏و‏ ‏طفيلى‏ ‏مرد‏ ‏است‏. ‏برعكس،‏ ‏قرآن‏ ‏در‏ ‏محيطى‏ ‏كه‏ ‏براى‏ ‏زن‏ ‏هيچ‏گونه‏ ‏استقلال‏ ‏در‏ ‏زندگى‏ ‏قائل‏ ‏نبود،‏ ‏و‏ ‏هيچ‏گونه‏ ‏حق‏ ‏و‏ ‏حقوقى‏ ‏براى‏ ‏او‏ ‏مى‏ديد،‏ ‏حرمت‏ ‏و‏ ‏شرافتى‏ ‏براى‏ ‏او‏ ‏جُز‏ ‏حرمت‏ ‏و‏ ‏شرافت‏ ‏خانواده‏ ‏نمى‏شناخت‏ ‏و‏ ‏دختران‏ ‏را‏ ‏زنده‏ ‏به‏ ‏گور‏ ‏مى‏كردند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏چنين‏ ‏محيط‏ ‏با‏ ‏بيان‏ ‏رسا‏ ‏و‏ ‏منطق‏ ‏محكم‏ ‏اعلام‏ ‏مى‏دارد‏ ‏زن‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏خلقت‏ ‏مانند‏ ‏مرد‏ ‏فرد‏ ‏از‏ ‏افراد‏ ‏انسان‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏ماده‏ ‏و‏ ‏عنصر‏ ‏پيدايشش‏ ‏دو‏ ‏نفر‏ ‏انسان‏ ‏نر‏ ‏و‏ ‏ماده‏ ‏شركت‏ ‏و‏ ‏دخالت‏ ‏داشته‏ ‏و‏ ‏هيچ‏يك‏ ‏از‏ ‏اين‏ ‏دو‏ ‏بر‏ ‏ديگرى‏ ‏ترجيح‏ ‏و‏ ‏برترى‏ ‏ندارد،‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏نتيجه،‏ ‏تمام‏ ‏افراد‏ ‏بشر‏ ‏چه‏ ‏زن‏ ‏باشد‏ ‏يا‏ ‏مرد‏ ‏امثال‏ ‏يكديگرند‏ ‏و‏ ‏اگر‏ ‏ترجيح‏ ‏و‏ ‏برترى‏ ‏هم‏ ‏باشد‏ ‏در‏ ‏اصل‏ ‏خلقت‏ ‏آنها‏ ‏نيست‏ ‏بلكه‏ ‏به‏ ‏واسطه‏ ‏كسب‏ ‏فضائل‏ ‏اخلاقى‏ ‏و‏ ‏كمالات‏ ‏نفسانى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏آنها‏ ‏بدست‏ ‏آورده‏ ‏است‏ ‏چون

‏الف‏) ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏از‏ ‏يك‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادر‏ ‏بوجود‏ ‏آمده‏ ‏است‏.

‏يا‏ ‏ايّها‏ ‏النّاس‏ ‏انّا‏ ‏خلقناكم‏ ‏من‏ ‏ذكرٍ‏ ‏و‏ ‏انثى‏ ‏و‏ ‏جعلنا‏ ‏شعوباً‏ ‏و‏ ‏قبائلاً‏ ‏لتعاوفوا‏ ‏انّ‏ ‏اكرمكُم‏ ‏عند‏ ‏اللّه‏ ‏اتقاكم‏. (3)

‏ب‏) ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏از‏ ‏نفس‏ ‏واحده‏ ‏خلق‏ ‏شده‏ ‏است‏.

‏يا‏ ‏ايّها‏ ‏النّاس‏ ‏اتّقوا‏ ‏ربّكُم‏ ‏الّذى‏ ‏خلقكم‏ ‏من‏ ‏نفس‏ ‏واحدة‏ ‏و‏ ‏خلق‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏(4)‏هو‏ ‏الّذى‏ ‏خلقكم‏ ‏من‏ ‏نفس‏ ‏واحدة‏ ‏و‏ ‏جعل‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏... (5)

‏ج‏) ‏زن‏ ‏آدم‏ ‏از‏ ‏جنس‏ ‏آدم‏ ‏آفريده‏ ‏شده‏ ‏است‏.

‏چنان‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏ذيل‏ ‏دو‏ ‏آيه‏ ‏مباركه‏ ‏آمده‏ «‏و‏ ‏خلق‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏»‏ «‏و‏ ‏جعل‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏»

‏د‏) ‏زن‏ ‏و‏ ‏مرد‏ ‏مكمّل‏ ‏يكديگرند‏.

‏«‏هُنّ‏ ‏لباس‏ ‏لكم‏ ‏و‏ ‏انتم‏ ‏لباس‏ ‏لهنّ‏.»(6)

‏خروج‏ ‏آدم‏ ‏از‏ ‏بهشت‏ ‏دليل‏ ‏بر‏ ‏پستى‏ ‏زن‏ ‏نمى‏شود‏.

‏در‏ ‏داستان‏ ‏آدم‏ ‏در‏ ‏تورات‏ ‏و‏ ‏انجيل‏ ‏آمده‏ ‏كه‏ ‏حوّا‏ ‏در‏ ‏باغ‏ ‏عدن‏ ‏موجب‏ ‏فريب‏ ‏و‏ ‏گمراهى‏ ‏آدم‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏آدم‏ ‏از‏ ‏فرمان‏ ‏خداوند‏ ‏سرپيچى‏ ‏نمايد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏ممنوعه‏ ‏بخورد،‏ ‏در‏ ‏تورات‏ ‏در‏ ‏سفر‏ ‏پيدايش‏ ‏باب‏ 3 ‏آيه‏ 6 ‏پس‏ ‏از‏ ‏آنكه‏ ‏شيطان‏ ‏حوّا‏ ‏را‏ ‏فريب‏ ‏داد‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏بخورد‏ ‏آمده

‏...‏چون‏ ‏زن‏ ‏ديد‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏براى‏ ‏خوراك‏ ‏نيكو‏... ‏پس‏ ‏از‏ ‏ميوه‏اش‏ ‏گرفت‏ ‏و‏ ‏بخورد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏شوهر‏ ‏خود‏ ‏نيز‏ ‏داد‏.

‏در‏ ‏آيه‏ 12 ‏همان‏ ‏باب‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏كه‏ ‏خداوند‏ ‏به‏ ‏آدم‏ ‏فرمود‏ ‏من‏ ‏ترا‏ ‏از‏ ‏خوردن‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏نهى‏ ‏كردم‏ ‏چرا‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏خوردى؟،‏ ‏دارد

‏آدم‏ ‏گفت‏: ‏اين‏ ‏زن‏ ‏كه‏ ‏قرين‏ ‏من‏ ‏ساختى‏ ‏از‏ ‏ميوه‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏به‏ ‏من‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏من‏ ‏خوردم‏(7).

‏در‏ ‏انجيل‏ ‏برنابا‏ ‏فصل‏ 40 ‏آيات‏ 26 ‏و‏ 27 ‏دارد‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏كه‏ ‏شيطان‏ ‏حوّا‏ ‏را‏ ‏فريب‏ ‏داد‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏درخت‏ ‏ممنوعه‏ ‏بخورد‏.‏حوّا‏ ‏گرفت‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏ثمره‏ها‏ ‏خورد‏ ‏وقتى‏ ‏همسرش‏ ‏آدم‏ ‏بدار‏ ‏شُد‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏او‏ ‏هم‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏آن‏ ‏هم‏ ‏بخورد‏.(8)

‏شارحان‏ ‏كتابهاى‏ ‏مقدّس‏ ‏و‏ ‏ارباب‏ ‏كليسا‏ ‏از‏ ‏اين‏ ‏آيات‏ ‏اين‏طور‏ ‏استفاده‏ ‏مى‏كنند‏ ‏كه‏ ‏زن‏ ‏موجب‏ ‏بدبختى‏ ‏نوع‏ ‏بشر‏ ‏گرديد‏ ‏و‏ ‏گرنه‏ ‏آدميان‏ ‏هميشه‏ ‏در‏ ‏بهشت‏ ‏مى‏بودند‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏اين‏رو‏ ‏با‏ ‏نظر‏ ‏نفرت‏ ‏به‏ ‏او‏ ‏نگاه‏ ‏مى‏كنند‏.(9)

‏كشيش‏ ‏توتوليان‏ ‏اين‏ ‏احساس‏ ‏عمومى‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏كتابش‏ ‏نشان‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏زنان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏دروازه‏ ‏شيطان،‏ ‏شكننده‏ ‏مهر‏ ‏شجره‏ ‏ممنوعه،‏ ‏ترك‏ ‏كننده‏ ‏شريعت‏ ‏الهى‏ ‏و‏ ‏نابود‏ ‏كننده‏ ‏تصوير‏ ‏خدا‏ ‏يعنى‏ ‏انسان‏ ‏توصيف‏ ‏كرد‏.(10)

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است