سوره شعرا 33 ص - word (..doc) - عمران -

قسمتی از متن :

‏بسم الله الرحمن الرحیم

‏سوره شعرا [26].‏

‏تمامى آيات اين سوره ـجز چهار آيه آخرـ در مكه نازل شده و227 آيه است .

‏محتواى سوره :.‏

‏مـى دانـيـم در سـوره هاى مكى كه در آغاز دعوت اسلام نازل گرديد بيشتر روى اصول اعتقادى , تـوحـيد,,معاد و عودت پيامبران خدا و اهميت قرآن تكيه مى شد, وتقريبا تمام بحثهاى سوره شعرا‏ پيرامون همين مسائل دور مى زند.‏در حقيقت مى توان محتواى اين‏ سوره را در چند بخش خلاصه كرد:.‏بـخـش اول طـلـيـعه سوره است كه از حروف مقطعه , و سپس عظمت مقام قرآن و تسلى خاطر پـيـامـبـر(ص ) در بـرابر پافشارى و خيره سرى مشركان و اشاره اى به بعضى از نشانه ها‏ى توحيد و صفات خدا سخن مى گويد.‏بـخـش دوم فـرازهايى از سرگذشت هفت پيامبر بزرگ و مبارزات آنها را باقومشان , و لجاجتها و خـيـره سريهاى آنان را بازگو مى كند كه شباهت زيادى با منطق مشركان عصر پيامبر اسلام (ص ) داشته و نيز مخصوصا روى عذاب دردناك اين اقوام و بلاهاى وحشتناكى كه بر آنها فرود آمد تكيه شده است كه خود تهديد مؤثرى براى ‏مخالفان پيامبراسلام در آن شرايط‏ ‏است.‏بـخـش سـوم كـه در حـقـيـقـت جـنبه نتيجه گيرى از بخشهاى گذشته داردـپيرامون پيامبر اسـلام (ص ) و عظمت قرآن و تكذيب مشركان و دستوراتى به آن حضرت در زمينه روش دعوت , و چـگـونگى برخورد با مؤمنان سخن مى گويد, وسوره را با بشارت به مؤمنان صالح و تهديد شديد ستمگران پايان مى دهد.

ضمنا نام اين سوره از چند آيه آخر كه پيرامون شعراى بى هدف سخن مى گويد گرفته شده است .

‏فضيلت تلاوت سوره :.‏

‏در حديثى از پيامبر اسلام (ص ) چنين مى خوانيم : ((كسى كه سوره شعرا رابخواند به عدد كسى كه نوح را تصديق و يا تكذيب كرده است ده حسنه براى اوخواهد بود, و همچنين هود, شعيب , صالح و ابراهيم و به عدد تمام كسانى كه تكذيب عيسى و تصديق محمد(ص ) كرده اند)).

البته منظور تلاوتى است كه مقدمه تفكر و سپس اراده و عمل باشد.

‏ ‏ ‏ ‏به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

‏(آيـه ‏1‏)ـبـاز در آغـاز ايـن سوره با نمونه ديگرى از حروف مقطعه قرآن روبرومى ش‏ويم ((طا, سين , ميم )) (طـسم ).‏روايات متعددى از پيامبراكرم (ص ) يا بعضى از صحابه در تفسير ((طسم )) نقل شده كه همه نشان مـى دهـد اين حروف علامتهاى اختصارى از نامهاى خدا, يانامهاى قرآن , و يا مكانهاى مقدس و يا بعضى از درختان بهشتى و مانند آن است .

ايـن روايات , تفسيرى را كه در آغاز سوره اعراف در اين زمينه نقل كرديم تاييدمى كند, و در عين حـال بـا آنـچـه در آغاز سوره بقره آورديم كه منظور بيان اعجاز وعظمت قرآن است كه اين كلام بزرگ از حروف ساده و كو

‏چك تركيب شده است منافاتى ندارد.

‏(آيـه ‏2‏)ـاين آيه عظمت قرآن را اين چنين بيان مى كند: ((اينها آيات كتاب مبين است )) (تلك آيات الكتاب المبين ).تـوصـيف ((قرآن )) به ((مبين )) كه در اصل از ماده ((بيان )) است اشاره به آشكاربودن عظمت و اعـجـاز آن مـى بـاشـد كـه هر چه انسان در محتواى آن بيشتر دقت كن‏د به معجزه بودنش آشناتر مى شود.‏از اين گذشته قر‏آن بيان كننده ((حق )) از ((باطل‏)) و آشكاركنند راه سعادت وپيروزى و نجات از گمراهى است ‏.

‏(آيه ‏3‏)ـسپس به دلدارى پيامبر(ص ) پرداخته , مى گويد: ((گويى مى خواهى جان خود را به خاطر اين كه آنها ايمان نمى آورند از شدت اندوه بر باددهى )) (لعلك باخع نفسك الا يكونوا مؤمنين ).

‏آرى ! همه پيامبران الهى اين چنين دلسوز بودند مخصوصا پيامبر اسلام كه اين تعبير كرار‏ا در قرآن در مورد او آمده است .‏بعضى از مفسران چنين مى گويند كه سبب نزول آيه فوق اين بود كه پيامبر(ص ) مرتبا اهل مكه را به توحيد دعوت مى كرد, اما آنها ايمان نمى آورند,پيامبر(ص ) آنقدر ناراحت شده بود كه آثار آن در ‏چهره اش آشكار بود, آيه فوق نازلشد‏و‏پيامبر(ص ) را دلدارى داد.

‏(آيه‏4‏ )ـاين آيه براى اثبات اين حقيقت كه خداوند بر هر چيز قادر است حتى مى تواند همه آنها را به اجبار وادار به ايمان كند چنين مى گويد: ((اگر مابخواهيم از آسمان آيه اى بر آنها نازل مى كنيم كه گردنهايشان در برابر آن خاضع گردد)) (ان نشا ننزل عليهم من السما‏ آية فظلت اعناقهم لها خاضعين ).‏اشـاره به اين كه ما اين قدرت را داريم كه معجزه خيره كننده , يا عذاب شديد ووحشتناكى بر آنها فـرو بفرستيم كه همگى بى اختيار سر تعظيم در برابر آن فرود آورندو تسليم شوند, ولى اين ايمان اجـبـارى ارزشى ندارد, مهم آن است كه آنها از روى اراده و تصميم و درك و‏ انديشه در برابر حق خاضع گردند.

‏(آيه‏5‏ )ـسپس به موضع گيرى مشركان و كافران در برابر قرآن اشاره كرده ,مى فرمايد: ((و هيچ ذكر تـازه اى از سـوى خـداوند مهربان براى آنها نمى آيد مگر اين كه از آن روى گردان مى شوند)) (وما ياتيهم من ذكر من الرحمن محدث الا كانوا عنه معرضين ).

تـعـبـيـر بـه ((الـرحـمـن )) اشاره به اين است ‏كه نزول اين آيات از ((رحمت عامه‏))پرروردگار سرچشمه مى گيرد كه همه انسانها را بدون استث‏نا به سعادت و كمال دعوت مى كند.‏و تـعـبـيـر بـه ((محدث )) (تازه و جديد) اشاره به اين است كه آيات قرآن يكى پس از ديگرى نازل مى گردد‏, و هركدام محتواى تازه اى دارد.

‏(آيه‏6‏ )ـسپس اضافه مى كند: اينها تنها به ((اعراض )) قناعت نمى كنند, بلكه به مرحله ((تكذيب )) و از آن بـدتـر ((اسـتـهـزا)) مى رسند, مى فرمايد: ((آنها تكذيب كردنداما به زودى اخبار آنچه را به اسـتـهـزا مى گرفتند به آنان مى رسد)) و از مجازات دردناك كار خود باخبر مى شوند (فقد كذبوا فسياتيهم انبؤا ما كانوا به يستهزؤن ).مـنـظـور از ((انـبـا)) در ايـنجا كيفرهاى سختى است كه در اين جهان‏

تصاویری از چند صفحه نخست فایل :

توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است