لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
نقش زنان در انقلاب اسلامى
تا قبل از دوران قاجاریه از حرکت جمعى زنان و نقش آنها در تحولات اجتماعى ـ سیاسى اطلاع درستى در دست نیست. چند موردى که در کتابهاى تاریخى ضبط است، مربوط به نقش آنها در حمایت از سربازان در جنگ با دشمنان است. به طور مثال، در جنگهاى طولانى ایران و عثمانى در زمان صفویه، زنان آذربایجان لباس جنگ پوشیده و وارد میدان مىشدند. همین که قشون عثمانى به شهر حمله مىآوردند، زنانى که در شهر مانده بودند از بالاى بام بر سر آنها آب جوش مىریختند. (1)
بنابراین، بر اساس شواهد و مدارک تاریخى بیشتر دوران قاجاریه، از آن عصر شروع مىکنیم . آغاز حرکت جمعى زنان را باید به دو دوره تقسیم کرد. نخست دورهاى که زنان به علل نارضایتىهاى سیاسى ـ اجتماعى ناشى از ضعف دولت در برابر دول استعمارگر خارجى و حکومت استبدادى داخلى به دنبال مردان و به هدایت و تشویق و تأیید آنها به نهضتهاى اجتماعى پیوستند و به طور مؤثرى در این راه کوشیدند. آنها در این راه، از هدفهاى مردان پشتیبانى مىکردند و خواستههاى مشخص نداشتند (مانند نهضت تنباکو و نهضت مشروطیت)
در دومین دوره، زنان به فعالیت جداگانه در زمینه مسائل خاص خود پرداختند که حاکى از تحول و پیشرفت این حرکت است و نشان مىدهد که زنان در این مرحله آگاهى بیشترى یافته و به عنوان یک گروه اجتماعى مؤثر فعالیت مىکنند. اما حرکت اخیر، بر خلاف گذشته، از تأیید و همراهى کامل مردان برخوردار نبود و مخالفان با این گونه فعالیتهاى زنان دست به دشمنى زده و این حرکت را گاه دچار مشکل مىکردند. البته، این مخالفتها اصولا بدان سبب بوده که حرکت زنان را بدعت مىدانستند. در واقع، جامعه پذیراى چنین جهشى نبود، (مانند تشکیل مدارس، چاپ روزنامه) . (2) حال به بررسى نمونههایى از این حرکتها مىپردازیم.
نخستین حرکت ملى در دوره معاصر پس از شکست ایران در جنگها با روس، جنبش خود جوش مردم تهران در دفاع از زنان گرجى مسلمان شدهاى بود که سفیر خودخواه و مستبد روس با سماجت هرچه تمامتر مىخواست با تفسیر یکى از مواد معاهده ترکمانچاى آنها را از شوهران و فرزندان خود جدا کرده و با تغییر مجدد مذهب روانه گرجستان سازد. این عمل نزد مسلمانان نوعى تجاوز به ناموس ملى و مذهبى بود و به همین دلیل، مورد اعتراض مردم قرار گرفت. زنان تهران در این روز شور و حرارت زیادى از خود نشان دادند و تا آخرین دقیقهاى که هیاهوى مردم در خراب کردن سفارت روس و کشت و کشتار ادامه داشت آنها نیز از پاى ننشستند. (3)
در تظاهرات دیگرى که مردم تهران در دفاع از امیر کبیر برپا ساختند، زنان شرکت فعالى داشتند. درخشانتر از هر دو واقعه یاد شده، اتحاد و همبستگىشان در جنبش تحریم تنباکو بود. در اواخر سلطنت نیم قرنى ناصر الدین شاه که امتیازات فراوانى به خارجیان داده شد، توتون و تنباکو در انحصار یک کمپانى بیگانه درآمد. مردم (و حتى زنان دربار) که تا آن زمان هرگز در اوامر سلطان چون و چرا نمىکردند و یاراى چنین کارى را نداشتند، در این جهاد ملى به دستور پیشواى مذهبى خود، مرحوم میرزاى شیرازى، شرکت کردند. زنان حرم هم قلیانها را شکستند و در مقابل اوامر صریح و قدرت مطلق ولى نعمت خود مقاومت کردند. (4) این پافشارى بجایى رسید که دولت ناچار امتیاز توتون و تنباکو را لغو کرد. (5) زنان در این نهضت بخوبى رشد اجتماعى و دینى خود را به منصه ظهور رساندند.
همچنین قبل از مشروطه وقایعى (مانند قحطى یا نارضایتىهاى ناشى از گرانى) رخ داد که تظاهراتى را از سوى زنان با تشویق مردان، در پىداشت. آنچه در آن زمان تازه به نظر مىرسید آن بود که زنان در آن فضاى انقلابى در تظاهرات سیاسى شرکت مىکردند.
داستان دلاورىهاى فاطمه، خواهر شیخ شامل (از رهبران مذهبى در قفقاز)، زینت پاشا، مادر احمد تنگستانى (پسر باقر خان) و مادر کلنل محمد تقى خان پسیان هنوز در خاطره مردم این دیار نشان زنده است. (6)
زنان ایران در نهضت مشروطیت که جامعه ایران را تکان داد، تنها و بىاعتنا و منفعل نبودند، بلکه همانند مردان به جنب و جوش درآمدند، به طورى که باید گفت از این تاریخ بیدارى واقعى زنان آغاز شد. از جمله وقایعى که در آن شرکت زنان را در جنبش مشروطیت عیان مىکرد مىتوان به وقایع زیر اشاره کرد.
پس از کشتهشدن نخستین مجاهد مشروطیت، سید عبد الحمید، زنان تهران بودند که به کوچه و خیابانها ریختند و شورشیان را علیه حکومت تشویق کردند. (7) به دنبال تظاهرات بر ضد مسیو نوز بلژیکى و مهاجرت علما و انقلابیون به قم، زنان بودند که آتش انقلاب را در تهران شعلهور نگاه داشتند. همچنین بر ضد قروض خارجى از خود گذشتگى فراوان نشان دادند. (8) هنگام بست نشینى تجار در سفارت انگلستان، عدهاى از زنان نیز تجمع کرده و تقاضاى ورود به سفارت را کردند. ولى گرانت داف، وزیر مختار انگلستان، مانع آنها شد.
زمانى هم که علما در شاه عبدالعظیم متحصن شدند، زنان کالسکه شاه را فرا گرفته و گریه و زارى کردند که ما آقایان و پیشوایان دین را مىخواهیم. ما مسلمانیم و حکم آقایان را واجب الاطاعه مىدانیم. اى شاه مسلمان، علماى اسلام را ذلیل و خوار نخواهید. (9)
در آذربایجان، زمانى که سردار ملى ایران، مرحوم ستارخان، علیه استبداد قاجار و سلطه اجنبى قیام کرد، زنان از مساعدت معنوى و مادرى به وى دریغ نکردند. بین شهداى انقلابیون جنازه 20 زن مشروطه طلب در لباس مردان پیدا شد. (10)
مورخان و نویسندگانى چون ناظم الاسلام کرمانى، کسروى، مهدى ملک زاده و مورگان شوستر درباره مشارکت زنان در دوره اول و دوم مجلس شوراى ملى مطالبى نوشتهاند که از دو جهت حائز اهمیت بسیار است. اولا، مشارکت چشمگیر زنان را در یک جریان سیاسى بازگو مىکند و ثانیا، اهمیت آنان را از نظر نویسندگانى که به ثبت اخبار مربوط به آنها مبادرت کردهاند، مىنمایاند. (11) نظر به همین فداکارىها بود که وقتى زعماى قوم قانون اساسى را تدوین کردند، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن را براى قاطبه ملت ایران (قانون اساسى) قائل شدند و به هیچ وجه از محرومیت زنان و عدم دخالت آنها در مسائل حقوقى و سیاسى ذکر نکردند.
اما بعدها، یعنى در جمادى الاخر سال 1327، که نظام نامه انتخابات تهیه شد و به صحه محمد علیشاه رسید، در شرایط کسانى که از حق انتخاب کردن مطلقا محرومند، نوشتند: «نسوان و اشخاص خارج از رشد و آنهایى که تحت قیمومت شرعى، ورشکستگان به تقصیر، مرتکبین قتل و سرقت الى آخر.» بدین سان، وضعیت حقوقى، نه تنها قانونى زنان در ردیف افراد فوق قرار گرفت. (12)
تصاویری از چند صفحه نخست فایل :
توجه فرمایید بدلیل تهیه ی تصویر با نرم افزار های خارجی متن نمایش داده شده در تصاویر ممکن است دارای اشکالاتی در نمایش برخی حروف باشد که در فایل اصلی بدون مشکل است
مبلغ قابل پرداخت 10,000 تومان
برچسب های مهم